Ατυχήματα στα Εξάρχεια

Πριν μια εβδομάδα ένα μέλος της συλλογικότητας τραμπουκίστηκε σε ένα καφέ στα Εξάρχεια. Κατά τη «φιλική επίσκεψη» που του έγινε, ερωτήθηκε για το ‘αν συμμετείχε στην πρόσφατη καταστροφή ενός ταμπλό των ΕΑΑΚ για τους Παλαιστίνιους στο Πολυτεχνείο και για σχόλια που κυκλοφορούν για αυτό στον θαυμαστό κόσμο του facebook’! Ο σύντροφος, αφού αρνήθηκε την εμπλοκή του, αποδείχτηκε τελικά αρκετά «φλούφλης», όπως του είπαν, για να ασχοληθούν περαιτέρω μαζί του.

Σαν συνέχεια της επίθεσης που έγινε εναντίον της συναυλίας μας από κοινού με το περιοδικό 0151 στην ΑΣΟΕΕ (16-10-2016), οι ίδιοι άνθρωποι συνεχίζουν να προσωποποιούν μια πολιτική αντιπαράθεση με τους πλέον σιχαμένους όρους, επιβεβαιώνοντας τη μάτσο κουλτούρα και τον αντισημιτισμό τους. Μάτσο κουλτούρα, γιατί βλέπουν τις πολιτικές ομάδες ως ιδιοκτησία μεγάλων ανδρών. Οι αντίπαλοι θα αναμετρηθούν σε μάχη ένας προς έναν και νικητής θα αναδειχθεί ο καλύτερα προπονημένος σε κάποια από τις σχολές πολεμικών τεχνών του χώρου. Αντισημιτισμό, γιατί είναι το μόνο μίσος που από μια φήμη αναζωπυρώνεται η διάθεση της εξόντωσης. Ακόμη κι αν δεν υπάρχει η αφορμή της αντιπαράθεσης, μπορεί να επινοηθεί. Το έχουμε καταλάβει εδώ και καιρό πως πίσω από κάθε ανυπόγραφη δράση, θέλουν να βλέπουν το φάντασμα του negative, κάνοντας μας… ιδιαίτερα δημοφιλείς. Απέναντι όμως σε μια σειρά συναυλιών, δράσεων, αφισών, περιοδικών κ.τ.λ. τα οποία έχουμε το θράσος να υπογράφουμε εδώ και τρία χρόνια, δεν έχουν να πουν τίποτα. Θα έπρεπε, λοιπόν, εμείς άραγε να εξηγήσουμε σε αυτά τα έμπειρα πολιτικά υποκείμενα πως δεν αναλαμβάνουμε ευθύνη για οτιδήποτε ανυπόγραφο κυκλοφορεί ευκαιριακά στο ίντερνετ; Ή πως δεν έχουμε αρχηγούς και οπαδούς;

Αν τώρα ψάχνει κανείς γενικότερα από πού ξεκινάει το ‘κακό’, έχουμε πάντως να πούμε και μια εξυπνάδα που, κατά τα άλλα, πιστεύουμε βαθιά. Και δεν έχει να κάνει με τον αντικοινωνισμό, την αυτονομία, τη φλουφλοσύνη, το σιωνισμό ή όποια άλλα ονόματα θέλουν να μας δώσουν. Όπως μέσα από την εκάστοτε καταπίεση γεννιέται η όποια αντίσταση, έτσι ακριβώς και μέσα από την ελληνική κοινωνία ξεβράστηκαν τύποι και τύπισσες σαν και του λόγου μας, ενάντια σε ρατσισμό και ομοφοβία, αντισημιτισμό, πατριαρχία και όλα τα σκατά. Όχι από γούστο, αλλά από ανάγκη. Αναμφίβολα είμαστε ατυχήματα της ιστορίας και αυτής της κοινωνίας, αλλά  και περήφανες/οι για αυτό.

 

Antifa Negative, 15-01-2016