Το φετινό καλοκαίρι χαρακτηρίστηκε από ειδήσεις στο φόντο γύρω από αψιμαχίες του Ιράν με διάφορα κράτη (από το Ισραήλ και τις Η.Π.Α. μέχρι την Αγγλία και τα αραβικά κράτη). Πρόκειται για έναν πόλεμο χαμηλής έντασης που διεξάγεται με αντίπαλο το Ιράν που μετράει ήδη κάμποσα χρόνια και σαν αιχμές του έχει την αγορά πετρελαίου, το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και, βέβαια, την ανταγωνιστική προς τους δυτικούς επέκτασή του προς το Ιράκ, τη Συρία και τον Λίβανο· με την υποσημείωση ότι για το Ισραήλ δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια ανοχής στην ιρανική επέκταση, καθώς η Τεχεράνη έχει υποσχεθεί σε διάφορες φάσεις την οριστική καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Αυτός είναι ο λόγος που το Ισραήλ επιθυμούσε ως ο πιο άμεσα ενδιαφερόμενος από όλους τους υπόλοιπους να ξεκινήσει ένας πόλεμος εναντίον του Ιράν με στόχο την καταστροφή της δυνατότητας κατασκευής πυρηνικών όπλων ή και την αλλαγή καθεστώτος. Η βασική εσωτερική διαμάχη του Ισραήλ με τις Η.Π.Α. εδώ και δεκαπέντε σχεδόν χρόνια είναι ότι οι Η.Π.Α. δεν μπαίνουν μπροστά για αυτό τον πόλεμο και, αντί αυτού, προσφέρουν στο Ισραήλ διπλωματικά «δώρα».

Η συνέχεια εδώ