Οι ασφαλίτες είναι μαλάκες. Εάν δεν ήταν βασικά μαλάκες δεν θα ήταν ασφαλίτης, όπως σωστά είπε κάποιος για τους μπάτσους εν γένει, αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα. Εδώ θα γίνει κουβέντα γι αυτό που ο Άλμπερτ Χίρσμαν ονομάζει «αντίστροφο αποτέλεσμα». Πιο συγκεκριμένα, όταν οι μηχανόβιοι λίτες προσπαθούν να περάσουν απαρατήρητοι και τελικά καταφέρνουν να ξεχωρίσουν σαν την μύγα μες στο γάλα. Πως το καταφέρνουν; Ας το δούμε σε 4 + 1 βήματα. Ως ασφαλίτης, γνωρίζει ότι η ανωνυμία του παρέχει ένα στρατηγικό πλεονέκτημα έναντι της επωνυμίας, δηλαδή εμάς. Αυτός άμα θέλει μπορεί να μάθει ποιος/α είσαι, εσύ όχι. Αν προσθέσουμε και το γεγονός ότι εκπροσωπεί έναν μηχανισμό μονοπωλίου της βίας, δηλαδή το κράτος, έχουμε το εξής αποτέλεσμα:
# 1. Συμπεριφορά
Στο (κόκκινο) φανάρι βγαίνει πάντα λίγο, έστω μια ρόδα πιο μπροστά από τις υπόλοιπες μηχανές. Ίσιο σώμα, στήθος φουσκωμένο από αυτοπεποίθηση. Η έκφραση του προσώπου συνήθως δείχνει μαγκιά. Ένας «συνειδητοποιημένος» ασφαλίτης δεν τα πάει καλά με την ταπεινότητα αλλά ούτε και με το θαρραλέο βλέμμα των γύρω του. Έτσι, τα άγρια βλέμματα με όσα τύχει να διασταυρωθούν δίνουν και παίρνουν.
# 2. Ενδυμασία
Την άνοιξη μπαίνει χρώμα στη ζωή τους, Προτεινόμενα είναι τα ακριβά σπορτέξ (Nike, Adidas, Asics), τζιν (κλασικό) και μονόχρωμα κοντομάνικα (κυρίως γαλάζια, μπλε, πράσινο), κομποσκοίνι. Το χειμώνα επηρεάζονται από τον μουντό καιρό και τα σκουρόχρωμα βγαίνουν. Όπως και αν συνδυαστούν, πάντως, η κουκούλα ενός φούτερ που εξέχει από πίσω επιβάλλεται.
# 3. Εξοπλισμός
Μπανάνα. Απαραίτητα όταν φυλάει κάποιο πρόσωπο, δηλαδή όταν είναι με την μηχανή μόνιμα πίσω αριστερά από κάποιο ακριβό αμάξι. Ιδίως όταν η μπανάνα είναι μπροστά στο στήθος, οπλοφορεί, είτε πεζός είτε με μηχανή. Όταν φυλάει κάποιο πρόσωπο φοράει πάντα κράνος. Αλλιώς, δεν φοράει σχεδόν ποτέ. Επειδή είναι Έλληνας και μπορεί. Απλά!
# 4. Παρουσιαστικό
Φρεσκοκουρεμένος και φτιαγμένο μαλλί. Πάντα. Σπάνιες είναι οι περιπτώσεις που θα συναντήσεις ξυρισμένο λίτη. Γιατί εκτός από ασφαλίτης προσποιείται ότι είναι και αλήτης. Πως το κάνει; Σε συνδυασμό με το +1. Το περιποιημένο μούσι, όμως, τον προδίδει. Διότι ο λίτης οικειοποιείται ένα κοινωνικά στιγματισμένο προφίλ, αυτό του κάγκουρα, με ένα τελείως άτσαλο τρόπο. Και αυτό επειδή του είναι αδύνατο να συγκαλύψει τον πειθαναγκασμό του σε ένα μικροαστικό dress code. Το αποτέλεσμα συνήθως είναι οικτρό. Βλέπεις έναν καθωσπρέπει τύπο με ξένα στοιχεία πάνω του (π.χ. χωρίς κράνος).
+1. Μηχανή
Πολλά κυβικά. Καμιά φορά προτιμάται και το μεγάλο σκούτερ. Το «πείραγμα» της πινακίδας θεωρείται δεδομένο. Οι τρόποι ποικίλουν. Η επικρατέστερη εκδοχή; Ένα ή περισσότερα αυτοκόλλητα πάνω στα γράμματα ή τα νούμερα. Η αλλοίωση της πινακίδας είναι και το σήμα κατατεθέν ενός ασφαλίτη. Φιμέ πλεξιγκλάς πάνω από την πινακίδα προτιμούν όσοι παρέχουν ασφάλεια σε πρόσωπα. Σε αρκετές περιπτώσεις η πινακίδα λείπει παντελώς. Εκεί, η ιδιότητα του υποκειμένου κυμαίνεται από απλά ρουφιάνος μέχρι μέλος των ειδικών δυνάμεων. Οι τελευταίοι φορούν συχνά γυαλιά πεζοναυτών και οδηγούν πιο επιθετικά από κοινούς λίτες. Είναι σωματώδεις και δεν κρύβουν το γεγονός ότι κατέχουν κάποια υπολογίσιμη δύναμη.
Απαραίτητες διευκρινίσεις: Με εξαίρεση το τελευταίο, το οποίο σημαίνει πάρα πολλά από μόνο του, κανένα στοιχείο από τα παραπάνω δεν σημαίνει απαραίτητα λίτης, αλλά απαιτείται ο συνδυασμός δύο-τριών στοιχείων από όσα αναφέρονται πιο πάνω. Οι μηχανόβιοι ασφαλίτες στους δρόμους της Αθήνας είναι εκατοντάδες και λίγοι από αυτούς είναι μη εντοπίσιμοι. Επίσης, υπάρχει ένα γνωστό επιχείρημα που πάει κάπως έτσι: «Έχω δει μπάτσο που με τις ενδυματολογικές επιλογές που είχε κάνει θα μπορούσα να τον δω και στα Εξάρχεια. Σκισμένο τζιν, πίρσινγκ κλπ». Σωστά. Εδώ όμως μιλάμε για μηχανόβιο μπάτσο. Όχι πεζό. Ο ρόλος του είναι να κινείται γρήγορα, ή να σκάσει ξαφνικά, όχι να αράξει δίπλα σου. Διαφέρει κατά πολύ η δουλειά που έχει ανατεθεί στον καθένα. Το «χύμα» δεν βολεύει στη μηχανή για μια σειρά λόγους. Το μέσο, δηλαδή η μηχανή, περιορίζει κατά πολύ την εικόνα και ουσιαστικά δημιουργεί στερεότυπα. Είναι λίγες οι επιλογές καμουφλάζ ενός μηχανόβιου.
@.Ντελιβεράς από τα βόρεια
υ.γ. Οι παραπάνω παρατηρήσεις προκύπτουν από παρουσία δύο δεκαετιών τουλάχιστον στους δρόμους της Αθήνας και άγνωστο αριθμό «επισκέψεων» σε Τμήματα για εξακριβώσεις.