Ενώ τα λεφτά με τα οποία βγάζουμε τον μήνα είναι όλο και πιο λίγα, ό,τι είναι ακόμα στη θέση του γύρω μας – βασικά το κράτος, ο μεγάλος εργοδότης και χορηγός – υπάρχει χάρη στην άφθονη σύγχυση που κυκλοφορεί στην ελληνική κοινωνία, τις ιδεολογίες που τρώμε με το κουτάλι, κάποια παλιά ψυχοτεχνικά τρικ διάδοσης μαζικού φόβου που δοκιμάζονται ανά χρονιά, εξάμηνο, μήνα, βδομάδα και μέρα, την παλιά καλή συνήθεια στις αλυσίδες μας, τις πιο γελοίες από ποτέ ιδέες της πατρίδας και της θρησκείας, τη γενικευμένη απαισιοδοξία, την υπεράσπιση των ατομικών και συλλογικών συμφερόντων όσων βολεύονται με τις παρούσες ισορροπίες στον κόσμο και, βέβαια, την αδύνατη σκέψη φαντασίωσης ύπαρξης έστω μιας εναλλακτικής καθημερινότητας.\

Η συνέχεια εδώ