Το 2009, ένας υψηλόβαθμος αξιωματικός της αστυνομίας έλεγε σε εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας ότι η μεγάλη δουλειά προσέγγισης μεταξύ αστυνομίας και ελληνικής κοινωνίας που είχε επιτευχθεί με σκληρή δουλειά μέσα στην προηγούμενη δεκαετία, τον Δεκέμβριο του 2008 είχε πάει στράφι. Αυτή ήταν μια εκτίμηση από τα ψηλά πατώματα του υπουργείου Δημόσιας Τάξης η οποία προερχόταν από το γεγονός ότι η κοινωνική σύνθεση των ανθρώπων που φώναζαν «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι» σε διαδηλώσεις ανά την Ελλάδα είχε διευρυνθεί απελπιστικά, με αφορμή την τότε δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Αντανακλαστικά, τον Οκτώβρη του 2009 το υπουργείο «Δημόσιας Τάξης» θεώρησε καλό να αλλάξει το όνομά του και να ξαναβαφτιστεί σε υπουργείο «Προστασίας του Πολίτη». Το μήνυμα σαφές: εμείς είμαστε εδώ για να προστατεύουμε τον πολίτη, όχι να τον σκοτώνουμε –και ειδικά αν αυτός είναι όντως «πολίτης», δηλαδή νεαρός με καταγωγή από ευυπόληπτη οικογένεια. Η ονομασία «δημόσια τάξη» που για αιώνες κοσμούσε την προμετωπίδα του εν λόγω υπουργείου πέρασε σε σχετική αφάνεια.

Η συνέχεια εδώ